Wij beginnen allemaal met een pup en dan weet je dat de periode om daar
een fijn familielid van te maken, heel veel tijd en aandacht kost.
Geen moeite is te veel want alles wat je aan opvoeding en aandacht aan
dat humppie besteed, betaald zich in zijn of haar latere leven terug.
Dan hoop je daarna op een fijne lange tijd samen, een tijd die varieert de
een haalt de acht jaar niet de andere daartegen wordt met gemak viertien
of ouder.
En dan komt er een periode waarin extra tijd en aandacht richting de
senior of oude chow begint.
Heb jij zoals wij een dertigtal chow chows gehad en nu gelukkig nog
enkelen, dan zegt je ervaring dat er verschijnselen zijn waaruit je kan
opmaken,” gut ons oudje wordt oud”.
Soms krijg je dan ineens een chow die niet meer, ondanks de nachtlampjes
buiten jou gezichtsveld wil slapen. Dat maakt hij dan duidelijk door zo
gauw jij naar bed gaat hij begint te janken en pas rustig in slaap valt zo
gauw jij een veldbedje op de grond legt en hij tegen het matrasje aan kan
liggen.
Dat je dus voor de laatste jaren van zijn leven totdat matrasje veroordeelt
bent is pech voor jou, maar een ongestoorde nachtrust voor de rest van de
familie is ook wat waard.
Overdag wordt het bewegen slomer, al zie je ineens van die oplevingen die
dan weer voor een paar dagen een terugval geven.
Denk aan onze twaalfjarige die met een ongekende energie avonds nog op
egel jacht gaat, dan twee of drie dagen daarna off is.
Om het leven met al zijn mankementen zo aangenaam mogelijk te maken/
te houden, betekend dat DA controle en eventueel begeleiding met
(pijn)medicatie.
Wat ook duidelijker wordt met het stijgen der jaren is het bepalen van de
plaats waar zij zijn, dit kan met het gehoor en de ogen te maken hebben
want net als bij mensen gaan die ook achteruit, maar ook dementie is bij
honden niet vreemd.
Het is soms heel vertederend om een van de oude huisgenote zo te zien
staan, je ziet bijna wat zij denken een kleine aanraking kan dan een blik
van herkenning geven en daarmee weer een doel om te lopen.
Maar kom op vrouwtje dit hoort erbij, je hebt A gezegd met de pup dan ook
B. met de senior.
Je merkt ook aan de roedel dat de oude chow achteruit gaat.
Onze Kwan Yin is vanaf de leeftijd van zes maanden de Alpha teef geweest,
nu met haar twaalf is dat voorbij. Voorbeeld: bij het passeren van een in
het gangpad liggende slapende Kwan Yin wordt nu heel voorzichtig en met
een boog om haar heen gelopen terwijl men dat tot een jaar geleden niet
geprobeerd had.
Slapen dat is wat zij ook veel doen wakker roepen helpt niet, de slaap is te
diep zachtjes aanstoten en je hand op de vacht houden is de enige remedie.
Dat diepe slapen zorgt wel voor een minder prettige kant, je bent steeds
bang dat zij er stilletjes in hun slaap tussen uitknijpen, egoïstisch
natuurlijk het is een mooie dood zoals dat heet.
De andere en zwaarste kant van het hebben van een oude Chow-Chow is
het besluit nemen, wanneer is dat daar en ben je niet te vroeg.
Onze ervaring is dat de oude chow dit meestal zelf laat blijken en ja het is
voor jouw gevoel altijd te vroeg om definitief afscheid te nemen.
Na het verdriet komen de herinneringen en die worden gekoesterd.
Tineke van der Heide-Das
De Oude Chow
