Chows Imported 1888 Eng

De geschiedenis van de Chow-Chow De Chow-Chow of Chinese Keeshond.Ondanks de hoge ouderdom van dit Chinese ras, waarvan de geschiedenis teruggaat tot ver voor het begin van onze jaartelling, verwierf de Chow Chow niet eerder enige bekendheid in Europa dan omstreeks het begin der 19e eeuw.Na aanvankelijk als " half-wilde hond " aan het publiek te zijn gepresenteerd in de Londense Diergaarde, verscheen hij pas in 1895 voor het eerst op hondententoonstellingen.Met zijn naam heeft hij het bij ons niet best getroffen, daar " Chow " namelijk niet alleen "chinees " betekent, doch tevens pidgin-engels is voor " eetbaar ", "voedsel ".Men versterkt daardoor de nog steeds bestaande, verkeerde opvatting, dat de Chinese Keeshond in zijn vaderland uitsluitend gefokt wordt om gegeten te kunnen worden. Niets is minder waar! Door de eeuwen heen heeft de Chow Chow in zijn land dienst gedaan als bewaker van huis, erf en landerijen, als oppas voor de kinderen, als scheepshond, jachthond, sledehond en dus als alle over de gehele aardbol verspreide kees-achtigen, een waar "manusje van alles".In sommige delen van China, speciaal in het noorden, wordt de Chow als pelsdier gefokt en waar China nooit bepaald een land van melk en honing geweest is op voedselgebied, met zijn overstromingen en andere natuurrampen, is het dus niet verwonderlijk, dat het vlees van deze bontleveranciers benut wordt voor de menselijke consumptie.Bovendien bedenke men, dat het in Azië te doen gebruikelijk is hondenvlees te nuttigen als speciale delicatesse, dus zal ook de Chow van tijd tot tijd niet aan de hondenslager kunnen ontkomen.Dat hij echter uitsluitend en alleen als eetbare waar beschouwd zou worden in China wordt alleen al tegengesproken door het feit, dat hij kennelijk zeer zorgvuldig gefokt is, zoals hij is en door alle eeuwen heen praktische onveranderd bewaard gebleven is in zijn vaderland.Zijn zeer bijzonder voorkomen en speciale karaktereigenschappen duiden er op, dat men bij de fokkerij een bepaald doel voor ogen gehad moet hebben. Om te zien is de Chow Chow een buitengewoon imposante verschijning met zijn rijke beharing, trotse, waardige houding en de typisch wrange, elke poging tot toenadering afwijzende expressie.Wat echter het meeste opvalt is de eigenaardige donderblauwe kleur van de tong en mondslijmvliezen, waardoor de Chinese Kees zich onderscheidt van alle hondenrassen ter wereld.Ook door de typische bouw van zijn achterhand, welke in rust van heup tot teen praktisch zonder enige hoeking is en hem in beweging een karakteristieke steltachtige gang verleent, neemt hij een speciale plaats in, in de familie der hondachtige.Zijn altijd éénkleurige vacht, hetzij lang - of kortharig in alle nuances rood, zwart, wit crème, lavendelblauw bestaat uit een bovenvacht van stevige, vrij dikke en goed van het lichaam afstaande haren en een ondervacht van zacht, wollig en zeer dichtgeplant onderhaar.Geen hondenras heeft een beharing, welke zozeer gelijkt op een pels als die van de Chow Chow. Echter ook wat karakter betreft staat de Chow geheel op zichzelf. Hij is de Aziaat ten voeten uit; uiterlijk onbewogen, in werkelijkheid overgevoelig, bedachtzaam en gereserveerd in zijn optreden, doch onder de oppervlakte vol vuur en temperament, op het eerste gezicht onverschillig en ongenaakbaar, doch bij nadere kennismaking aandoenlijk gehecht aan zijn ( zelfgekozen) baas, zonder echter ooit diens blinde slaaf te worden.Hij is weinig demonstratief en gaat graag zijn eigen gangetje, hoewel hij niets heerlijker vindt dan wanneer de baas zich veel met hem bezig houdt!Zijn rustige, waardig gedrag, zijn aanhankelijkheid en zijn buitengewone zindelijkheid zouden de Chow Chow " de " ideale huishond doen zijn, doch de vele eigenaardigheden van het ras vragen veel begrip en geduld, waardoor helaas veel hondenbezitters niet beschikken. Zodoende is hij pertinent geen hond voor iedereen.Het bijzonder fraaie en imposante uiterlijk van de Chinese Kees heeft hem echter een grote populariteit bezorgd in de Westerse landen, wat het ras in zijn geheel beslist geen goed gedaan heeft.Vooral gedurende de laatste tientallen jaren hebben de leidende fokkers van dit ras zich toe gelegd op het overdrijven van bepaalde uiterlijke kenmerken, daarbij andere, vaak veel belangrijker raskenmerken volkomen verwaarlozend, zodat het totaalbeeld van de huidige tentoonstelling- Chow Chow geheel verwrongen is in vergelijking met de buitengewoon harmonische verschijning, welke de oorspronkelijke Chow uit China was.Deze zgn. "veredeling" is bovendien gepaard gegaan met het verlies van de meest karakteristieke kenmerken van het ras, namelijk de diep-blauwe kleur van de tong en de eigenaardige, wrange, hooghartige expressie van zijn typisch-mongools gezicht.Het is begrijpelijk, dat bij een zo diepgaande, uiterlijke verandering ook het karakter sterke wijzigingen ondergaan moet hebben. Slechts een heel enkele hedendaagse Chow Chow kan nog als Chinese Keeshond, in de ware zin van het woord beschouwd worden.De kortharige Chow Chow daartegen is meer zichzelf gebleven. Hij heeft ( nog ) niet die grote publieke belangstelling genoten, welke zijn langharige broer ten deel viel, mogelijk door zijn iets minder imposant uiterlijk, is zodoende aan des mensen veredelingswoede ontkomen en kan nu beschouwd worden als de meest zuiver-gebleven variëteit van de Chinese Keeshond.C.A.Veldhuis